تاریخچه عکاسی و سینما

                عکاسی

 واژه عکاسی اولین بار توسط جان هرشل موسیقیدان وستاره شناس آلمانی در سال ۱۸۳۹ به کار رفت اما بیش از آن قرنها بود که آدمیان می دانستند که  نمکهای نقره بر اثر قرار گرفتن در معرض نور سیاه می شوند ( اتاقک تاریک در حدود۱۰۰۰سال پس از میلاد توسط الحسن دانشمند عرب به کار گرفته شد )  همچنین ارسطو در حدود ۳۰۰ سال بیش از میلاد مطالعاتی درباره نور انجام  داده بود و واژه دوربین همان قدیمی لاتینی اتاقک می باشد که لئوناردو  داوینچی آن را تکمیل نمود.  (Niepce , J.N ) نیفور نیپس فرانسوی در سال ۱۸۲۶ از تاریکخانه کوچکی برای نوردادن به صفحه ای از مفرغ که به محلول قیر پوشانده شده بود به مدت ۸ ساعت استفاده نمود که نتیجه کار چشمگیر نبود.

    درسال ۱۸۲۹ نیپس ولوئی داگر ( Louis _ Jacques_ Daguerre) با یکدیگر به همکاری پرداختند , داگر جای روزنه دوربین را با عدسی عوض کرد تا نور بیشتری وارد دوربین شود و تصویرهای روشن تری به دست آورد و نخستین عکسهای واقعی را بدست آورد . پس از وی, فاکس تالبوت(W.H Fox  Talbot) فیلم واقعی را اختراع کرد و از کاغذی که با بلور های کلر و نقره آغشته بود به جای صفحه فلزی استفاده نمود و موفق شد تصویر نگاتیو  بدست آورد و نام آن را کالوتایپ Calo Type یعنی تصویر خوب نهاد (۱۸۳۹)  . همچنین درسال ۱۸۸۴ جورج آیستمن فیلم را ساخت که نه تنها کیفیت عکس تهیه شده با آن قابل رقابت با شیشه های عکاسی بود . بلکه پس از قرار گرفتن فیلم در معرض نور و ظهور آن عکس مورد نظر در روی کاغذ چاپ می شد.

او در سال ۱۸۸۸ دوربین عکاسی دستی را ساخت که به سبب سادگی آن هر کس قادر بود از آن استفاده کند و نام دوربین انقلابی خود را کداک نهاد. عکاسی رنگی نیز در سال ۱۸۶۱ توسط جیمز کلرک مکسول (Maxwell) آغاز شد که به روش سه بار نور دادن  به شیشه عکاسی با فیلترهای سرخ و سبز و آبی تهیه می شد اما تا ۱۹۳۰ طول کشید تا پیچیدگیهای سیستم آن مرتفع شود ودر سال ۱۹۳۵ شرکت کدام محصول جدید خود به نام کداکروم (Kodchrome) را  وارد بازار نمود و همچنین با تصرف آلمان توسط متفقین فرمولهای سری شرکت آنگاه به دست نیروهای متفقین افتاد و بسیاری از کشورهای جهان دست به کار تولید فیلم شدند.

            سینما

  در طی سالیان دراز انسانها از ویژگی پایداری و بقای تصویر (Persistence of vision) یا تداوم رویت در دستگاهی به نام زئوتروپ(zoetrope) (استوانه چرخنده ای که در درون آنها تصاویری بود و شکا فهائی که از بین آنها می توانستند درون استوانه را تما شا نمایند و با چرخاندن استوانه مثلا اسب حرکت می نمود.)استفاده می نمودند.

همچنین توماس ادیسون  درسال ۱۸۸۸ دوربین سینمائی کینه توگراف را اختراع نمود ( شبیه شهر فرنگی بود که تنها یک نفر می توانست آن را تماشا نماید) و مثلا پرنده ای را نشان می داد که در حال بال زدن بود و این تصاویر یکنواخت و کسل کننده بودند و حرکت تکراری بود.  همزمان برادر آن لومیربه نامهای آگوست و لویی (Lumiere) دستگاه دوربین و پروژکتور را ساختند که قادر بود تصاویر واقعی را بر روی پرده منعکس نماید که در ۲۸ دسامبر ۱۸۹۵ اولین فیلمهای خود به نام ((ورود قطار به ایستگاه)) و ((خروج کارگران از کارخانه)) و((پسر بچه و باغبان)) را  نشان دادند.

اولین فیلم ناطق در سال ۱۹۲۷ به نام خواننده جاز بر روی سینما رفت.

   اساس صنعت سینما بر پایه خطای چشم می باشد. فیلم توهمی از حرکت تصاویر  ارائه می دهد, یعنی رشته ای از تصاویر در مقابل بیننده توسط مکانیزمی به نمایش در می آید. این مکانیزم هر تصویر را برای مدت کوتاهی آشکار می کند و بین هر دو تصویر پشت سر هم فاصله ای از تاریکی قرار می دهد. اگر تسلسلی از تصاویر  یک شئی که با یکدیگر جزئی اختلاف دارند در چنین شرایطی نشان داده شوند, فرایندهای فیزیولوژیکی و روانشناختی در بیننده  توهم دیدن تصویرهای متحرک را خلق می نماید. (فیلم معمولا با سرعت ۲۴ قاب در ثانیه نمایش داده می شود). ((در سرعت ۲۴ قاب در ثانیه , در هر ۴۲ هزارم ثانیه یک قاب پیش می رود.از آنجا که شاتر نور پروژگتور را دوباره قطع می کند هر قاب در طول آن فاصله ۴۲ هزارم ثانیه ۳ بار نشان داده می شود. هر یک از این ۳ بار نشان دادن ۵/۸ هزارم ثانیه روی پرده طول می کشد و بین هر کدام از آنها ۴ /۵ هزارم ثانیه تاریکی هست. بیننده در هنگام تماشای یک فیلم رادرصد(۱۰۰) دقیقه ای, حدود چهل دقیقه  در تاریکی کامل است ولی ما به دلیل فرایندهای ((نقطه  بحرانی و انجام سوسوها)) (Critical Flicken Pusion) (( و حرکت مجازی)) در دستگاه بینائی خود این فواصل کوتاه تاریکی را درک  نمی کنیم. حرکت مجازی یعنی تمایل چشم انسان به دیدن حرکت , وقتی که در  واقع حرکتی در کار نیست و مانند نقطه بحرانی ادغام سوسورها خطای بینائی  ما هستند.

گردآوری از :

نادر صادقی

http://www.atreeart.com/art-172-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7.html

یک پاسخ به “مقاله ی تاریخچه ی عکاسی و سینما”